Kutsal Kitap'ın nerdeyse büyük kısmında ki özellikle Eski Ahit'te sürekli İsrael kelimesi geçer. Malesef günümüze kadar süregelen "dinsel kalıpların" yanlış anlaması sonucu bu terim sanki Yahudi olmakla veyahut İsrailli olmak ile bir tutulmuştur. Bu sebepten, gerek Hristiyanlar gerekse Müslümanlar Eski Ahit'i ırkçılıkla yargılamışlardır.
Fakat, gerçek bu değildir. Mana ilmi açısından bakıldığında karşımıza derin ve içi dolu bir anlam çıkar. Öncelikle şunu belirtelim ki, Eski Ahit zamanıda bugünkü gibi bir İsrail devleti yoktu. Demek ki İsrael olmak İsrail toprağında yaşayanlar anlamına gelmiyor. Bu şıkkı kolaylıkla eleyebiliriz.
Dahası, Eski Ahit'te adı geçen pek çok peygamberin ki Musa da buna dahildir, İbrani ırkına mensup olamdığını biliyoruz. Aralarında Mısır kökenlilerde vardı. O halde İsrael olmak bir ırk anlamına da gelmez.
Üstelik, yine Eski Ahit zamanında Musevi ya da Yahudi gibi kavramlarda ortada olmadığından dolayı Israel olmanın herhangi bir dinle de ilgisi yoktur.
Peki nedir Israel olmak? Tüm uluslara seslenen Tanrı, eninde sonunda ona döndürüleceğimizi söylüyorsa ve bir şekilde bize Israel olarak sesleniyorsa, bu ne anlama geliyor?
El, Tanrı anlamına gelir. Isra ise yürüyüş demektir. Yani, herkesin tartıştığı bu Israel kelimesi aslında "Tanrı yolunda yürüyenler" demektir.
Kutsal Kitap'ta bu kelimeyi gördüğünüz her yerde anlamını düşünerek incelerseniz, satırlardaki manayı rahat keşfedebilirsiniz.
Örneğin:
"Dinle Israel Tanrımız birdir".
Burda demek istediği, "Ey Tanrı yolunda yürüyenler, Tanrınız tektir." anlamına gelir.
Derleyen: Burcu A.
